امام سجاد علیه السلام همواره بطور ناشناس پنهانی به منزل پسر عموی خود می رفت و به او پول می داد اوهم پول را می گرفت و تشكر می كرد و می گفت : خدا به امام علی بن الحسین جزای خیر ندهد كه به من كمك نمی كند. امام علیه السلام این انتقاد را از پس عموی خود می شنید اماصبر و تحمل می كرد و خود را معرفی نمی كرد. وقتی آن حضرت از دنیا رفت فهمید كسی كه به او پول می داده است علی بن الحسین علیه السلام بوده است پس از مرگ ، امام علیه السلام همواره بر سر قبرش می رفت وبر او گریه می كرد.

آغاز گشته امامت مهدی موعود

روشن کنید شمعها و عود

برای آمدنش دعا کنید

طولانی کنید نمازتان رابا سجود

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشم هایت
این چشم های ما کمی تقوا بگیرد

 ای منتظران گنج نهان می آید
آرامش جان عاشقان می آید
بر بام سحر طلایه داران ظهور
گفتند که صاحب الزمان می آید

شیعیان بر سر زنید، شد عزای دیگری

کشته ی زهر جفا شد امام عسکری

از جفای معتمد، پر زخون دل ها شده 

در عزای عسکری، سامره غوغا شده

داغ امام عسـکری دلـهـا شکستـه

در ماتم بابای خود مهدی نشسته

گرد مصیبت چهره ی عالم گرفته 

زهرا ز داغ لاله اش ماتم گرفته . . .

خدايا، بر من رحم كن كه مردي حقير و بي‌مقدارم، و قدر و منزلتم اندك است. عذاب كردن من به اندازه‌ي موري حتي بر قلمرو فرمانروايي‌ات نيفزايد. و اگر چنين باشد، از تو مي‌خواهم كه مرا بر آن عذاب شكيبايي دهي، و خود، آن افزوني را براي تو مي‌پسندم، ولي چه كنم ـ خدايا ـ كه قلمرو فرمانروايي‌ات گسترده‌تر، و پادشاهي‌ات جاودانه‌تر از آن است كه اطاعتِ بندگانِ فرمانبردار بر آن بيفزايد و نافرمانيِ گنهكاران از آن بكاهد.
پس اي مهربان‌ترينِ مهربانان، بر من رحمت آور و از من درگذر، اي صاحب بزرگي و بخشندگي، و توبه‌ام را بپذير كه تو توبه پذير و مهرباني.

بار خدایا! حقیقت هر باطل را که شیطان در چشم ما می آراید به ما بشناسان...

و از خواب غفلت بیدارمان ساز که بدو نگرویم.

امام سجاد (ع)

«هرکس پایان ماه صفر را به من بشارت بدهد بهشت بر او واجب هست.»

پيامبر اكرم(ص)

پیامبر(ص):

«پاره ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد، هر مومنی او را زیارت کند

خداوند عزوجل بهشت را بر او واجب می کند.»

ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان

داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان

سینه‌ات پر شراره دیده‌ات پر ستاره

هم غمت بی‌شماره هم جگر پاره پاره . . .

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است

یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است

حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای

آنجا برای عشق شروعی مجدد است

هر كه پیوسته به مسجد رود به یكى از این هشت فایده مي رسد:

1ـ نشانه اى استوار (فهم آیات الهى)،2ـ دوستى قابل استفاده،3ـ دانشى تازه،4ـ رحمتى مورد انتظار،5ـ سخنى كه به راه راستش كشد،6ـ یا سخنى كه او را از پستى برهاند،7ـ و ترك گناهان به خاطر شرم از خدا،8ـ یا ترك گناهان به خاطر خوف از خدا.

هر كه به نیك گزینى خداوند دلگرم باشد، آرزو نمي كند در وضعى جز آنچه خدا برایش برگزیده، باشد.

من امام مجتبى ریحانه پیغمبرم
از چراغ انجمن در انجمن تنها ترم
من غریب خانه ام در وطن بی گانه ام

 از غم بی یاریم خون بر دل یاران شده
جسم از گل بهترم باتیری گلباران شده
تا قیامت صبر من شد عیان ازقبر من

بی بهره از فروغ ولایت تو یا حسن
مشمول این حدیث پیمبر نمی شود
فرمود دیده­ای که کند گریه بر حسن
آن دیده کور وارد محشر نمی شود

هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب
گریان، زغمى دیده عالم شده امشب
سیماى جهان، غرقه خون دل «یاسر»
در سوگ رسول اللّه اعظم شده امشب

رحلت ناجی انسان ز جهالت باشد
مصطفی احمد ما کان کرامت باشد
به شرافت نبود در دو جهان همتایش
به سر و سینه بزن هر چه توانت باشد

از مدینه مــی رســـد آه و فـغان صـــاحب قرآن رود از این جــهان

خاتم پـیغمبران(ص)دربستراست بهراوخونین دوچشم حیدر(ع) است

مسير حرکت اسراء اهل بيت ـ عليهم السلام ـ :
1ـ از کربلا به کوفه: عصر روز يازدهم سرهاي شهداي کربلا را به روي نيزه زدند و بين قبايل مختلف تقسيم کردند. به دستور عمر بن سعد دختران و زنان را بر شتران بي جهاز سوار کردند و غل و زنجير بر گردن امام سجاد نهادند و به درخواست اهل بيت آنها را از کنار شهدا عبور دادند و به هنگام عبور شيون آنها بلند شد. سکينه خود را بر روي بدن پدر شهيدش انداخت ولي تعدادي از مأموران با خشونت و تازيانه سکينه را از روي بدن امام کنار کشيدند.
کاروان با شتاب فاصله 12 فرسخي کربلا تا کوفه را طي کرد. مردم کوفه براي تماشا اجتماع کرده بودند. وقتي وارد کوفه شدند حضرت زينب اشاره اي کرد و با اين اشاره نفسها به سينه ها برگشت و زنگ شتران از صدا افتاد و حضرت خطبه اش را آغاز نمودند خطبه اي که هر شنونده اي را به ياد اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ مي انداخت. مردم به شدت گريه مي کردند و انگشتانشان را با دندان مي گزيدند. سپس حضرت ام کلثوم و حضرت امام سجاد نيز سخنراني کردند، سپس اسرا را وارد دار الاماره کردند و.... و پس از 4 روز بسرعت روانه شام شدند.
2ـ از کوفه به شام: اسراي اهل بيت روز دوازدهم محرم وارد کوفه شدند و روز شانزدهم خارج شده و روانه شام گشتند. اين کاروان با سرعت زياد و تحت تدابير شديد امنيتي در روز اول صفر وارد شام شدند و اين کاروان در راه شهرها و منزلگاهها را پشت سر گذاشتند که برخي شهرهاي آباد و مشهور است و برخي غير مشهورند
نکته مهم اينست که برخي از مورخين گفته اند کاروان اسرا از شام به کربلا برگشته و سپس راهي مدينه شدند و دسته اي ديگر که اکثريت هستند در بيان منازل و محلهاي مسير اسراي اهل بيت نامي از کربلا نبرده اند.

مــولای ؛ وقــت آمـــدنــت دیــر شـد بـیــــــــــا
ایــن دل در انـتـظــار تــــو پــیــر شـد بـیــــــــــا
دیــدم بــه خـــواب امـــدی از جــاده هـای دور
گـفـتـم دلـــم ؛ خــواب تـو تـعـبـیـر شد بـیـــــــا
ایــن جــمـعـه هـــم گــذشت ، ولـیـكن نیامدی
آیـــات غــربــتـم هــمــه تـفـسیر شد بـیـــــــــا
گــفـتی كه پـاك كن دلـت ازهرچـه غیر ماست
قــلـبـم بـــه احــتــرام تــو تطــهــیرشـدبـیــــــــا

روزي امام ميان مردم نشسته بود و از حيرت مردم، كه در غفلت خود مي لوليدند، دلش را سخت مي فشرد، كه چراغ هست و اينان اين چنين در بيراهه اند، تا آنكه لب به سخن گشود و فرمود :انسان نمى داند با مردم چه كند! اگر بعضى امور كه از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيده ايم به آنان بگوييم ممكن است مورد تمسخر قرار دهند، از طرفى طاقت هم نداريم اين حقايق را ناگفته بگذاريم !
ضمرة بن معبد، كلام امام تمام نشده، انگار بي تاب شنيدن كلام پيامبر باشد، گفت: شما آنچه شنيده ايد بگوييد!
امام با تأملي سنگين فرمود: مى دانيد وقتى دشمن خدا را در تابوت مى گذارند، و به گورستان مى برند، چه مى گويد؟
حاضران گفتند: خير!
و امام ادامه  داد: فرياد مي زند و به آنان كه او را بر دوشهاي خود به سوي قبر مى برند مى گويد: آيا نمى شنويد؟ از دشمن خدا (شيطان) به شما شكايت دارم كه مرا فريب داد و به اين روز سياهم افكند و با آنكه وعده داده بود اما نجاتم نداد.
من شكايت دارم از دوستانى كه با من دوستى كردند و مرا خوار نمودند. من از اولادى كه حمايتشان كردم ولى مرا ذليل كردند و نيز از خانه اى كه ثروتم را در آبادى آن خرج كردم ولى سرانجام، ديگران آنجا ساكن شدند، شاكي ام.
به من رحم كنيد! اين قدر عجله نكنيد!
تا كلام امام به اينجا رسيد، دل پر كينه و سياه ضمرة ديگر تاب نياورد و با خنده اي تلخ، حاضر جوابانه گفت :
اگر مُرده، بتواند به اين خوبى صحبت كند، پس ممكن است حتى حركت كند و روى شانه حاملين بنشيند!
كام امام عليه السلام، به مزه تلخي كه ضمره  پرانده بود، ناخوش شد و دلش از اين همه شعوري كه در دل اينان نبود گرفت.
آنگاه رو به آسمان كرد و فرمود: خدايا! اگر ضمرة سخنان پيغمبر صلى الله عليه وآله را مسخره مى كند از او انتقام بگير!
 

بسوز ای دل که امروز اربعین است
عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت
سراسر درس، بهر مسلمین است

باز عاشوراییان پیدا شدند
باز هم سوداییان شیدا شدند
اربعین غصه های گل کجاست
اربعین ناله بلبل کجاست
اربعین عشق، عباست چه شد
اربعین، فریاد احساست چه شد